Er is geen sprake van fraus legis met betrekking tot de renteaftrek in de grootschalige tax-planning zaak Credit Suisse. De constructie is mislukt. De belastingplichtige is namelijk niet geslaagd in haar doel om haar renteaftrek samen te brengen met belaste obligatievoordelen. Zo concludeerde Advocaat-Generaal Wattel.
Hof Amsterdam oordeelde op 8 oktober 2015 dat de inspecteur ten onrechte navorderingsaanslagen en boetes had opgelegd aan een B.V. die deel uitmaakte van een grootschalige tax-planningstructuur. Zie: Taxplanning Credit Suisse: fraus legis en pleitbaar standpunt. De inspecteur had geen nieuw feit dat navordering rechtvaardigde en er was sprake van een pleitbaar standpunt. Het hof hield toen twee zaken aan. In een van die zaken stond de vennootschapsbelastingaanslag van belanghebbende over 2007 in geschil. Het ging simpel gezegd om een tax-shelter voor obligatiebaten van een bank door overdracht van de obligaties aan de fiscale-eenheidsdochter van belanghebbende. Dit werd gefinancierd met een hybride lening geflankeerd met opties. Het economisch belang van de obligaties bleef bij die bank. De inspecteur weigerde de renteaftrek van bijna € 80 miljoen. De A-G concludeerde anders dan het hof dat geen sprake was van fraus legis met betrekking tot de renteaftrek. De constructie was mislukt: de B.V. was niet erin geslaagd om haar renteaftrek fiscaalrechtelijk samen te brengen met de belaste obligatievoordelen. Anders dan in de eerdere tien samenhangende zaken, kon de renteaftrek in dit geval niet de aangekochte tax capacity van derden absorberen. Ook vond de A-G dat het hof ten onrechte was voorbijgegaan aan de stelling van de B.V. dat ook een bedrag van ruim € 2.7 miljoen ontvangen van banken en groepsmaatschappijen, eigen operationele winst was en dus afgezet kan worden tegen de rentebetalingen. Om die reden adviseerde de A-G de Hoge Raad om het cassatieberoep van belanghebbende gegrond te verklaren.
Wet: artikel 10a Wet Vpb 1964 (tekst 2008) en tekst 2017
Meer informatie: Parket bij de Hoge Raad, 9 februari 2017 (gepubliceerd op 3 maart 2017), ECLI:NL:PHR:2017:82
Geef een reactie