Een man die bewust had verzwegen dat hij woonde in Nederland en niet in Thailand, kreeg terecht een navorderingsaanslag en een boete opgelegd. Een druk bankverkeer via de bankrekeningen van de man gaf de doorslag. Dit bleek uit een zaak voor Hof Den Bosch.
Een inspecteur begon naar aanleiding van een anonieme klikbrief een onderzoek naar de woonplaats van een man die meende dat hij woonachtig was in Thailand. De man had in dit kader een vrijstelling inhouding loonbelasting/premie volksverzekeringen ingediend bij de Belastingdienst. Ook overlegde hij daarbij ‘Attestaties de vita’ (verklaring van in leven zijn) die volgens hem ondertekend waren door de Nederlandse Ambassade in Bangkok. De inspecteur kwam erachter dat de man in het desbetreffende jaar drie weken op vakantie was geweest in Thailand, maar dat hij toen gewoon in Nederland woonde. De inspecteur legde daarom een navorderingsaanslag en een boete van ruim € 15.000 op aan de man. In die periode had de man namelijk geen financiële transacties gedaan in Thailand, maar dat was echter wel het geval in Nederland. Ook beschikte de man over een eigen woning in Nederland, hij had een bedrag van ruim € 100.000 op zijn Nederlandse spaarrekening staan en hij genoot uitkeringen uit Nederland. De man stelde echter dat alleen zijn zoon en echtgenote toegang hadden tot zijn bankrekeningen. Maar het hof vond dit ongeloofwaardig. ‘Zelfs belanghebbende kon niet alleen leven van zon en zee’, zo citeerde het hof de inspecteur. Volgens het hof had de man niet aannemelijk gemaakt dat hij woonachtig was in Thailand. De rechter merkte nog op dat de Attestaties alleen verklaarden dat de man in leven was en niet waar hij toen woonachtig was.
Wet: artikel 4 AWR, artikel 2.2 Wet IB 2001
Meer informatie: Hof Den Bosch, 16 april 2012, LJN: BW2245
Geef een reactie