De (weigering tot) aanwijzing van afvalstoffen die niet verbrandbaar zijn en niet herbruikbaar zijn, die onvermengd zijn met andere afvalstoffen en die rechtstreeks door de producent worden aangeboden als ‘monostroom’ is niet het vaststellen van een algemeen verbindend voorschrift. Derhalve staat tegen de aanwijzing – tenzij beperking van de fiscale rechtsbescherming van toepassing is – beroep op de bestuursrechter open en kan daartegen, voorafgaande aan het instellen van het beroep, gelet op artikel 7:1 van de Awb, bezwaar worden gemaakt. De Wet belastingen op milieugrondslag (Wbm) is, gelet op het bepaalde in artikel 1, lid 2, juncto artikel 2, lid 1, aanhef en onderdeel a, van de AWR een belastingwet. Derhalve is het primaire besluit ingevolge een belastingwet genomen en is op het instellen van beroepen en het, daaraan voorafgaand, maken van bezwaar tegen het primaire besluit het bepaalde in artikel 26, lid 1, van de AWR van toepassing. In artikel 2, lid 3, aanhef en onderdeel g, van de AWR is een definitie van het begrip ‘belastingaanslag’ opgenomen. Het primaire besluit is geen (weigering tot het vaststellen van een) belastingaanslag in de zin van deze definitie. Evenmin is het primaire besluit een (weigering tot het geven van een) ‘voor bezwaar vatbare beschikking’, omdat op de voet van artikel 28, lid 2, aanhef en onderdeel d, van de Wbm genomen besluiten niet bij of krachtens de belastingwet met zoveel woorden als ‘voor bezwaar vatbare beschikking’ zijn aangewezen. Gelet op het vorenstaande staat tegen het primaire besluit geen beroep op de bestuursrechter open en kan daartegen evenmin bezwaar worden gemaakt. Bij de uitspraak op bezwaar heeft verweerder het bezwaar tegen het primaire besluit dus terecht niet-ontvankelijk verklaard.
Meer informatie: http://zoeken.rechtspraak.nl/ResultPage.aspx?snelzoeken=t&searchtype=ljn&ljn=BV1953
Geef een reactie