In mijn column van 3 november 2016 (zie. Beter 22% van iets dan 25% van niets) ging ik in op het effect van het bijtellingspercentage op autoverkopen en de (mogelijke) gevolgen van de verlaging van het algemene bijtellingspercentage naar 22% per 1 januari 2017.
In deze column deed ik twee voorspellingen:
1. Het vierde kwartaal van 2016 zou een slecht kwartaal worden voor de verkoop van nieuwe personenauto’s;
2. Er zou een waar ‘fiscaal Armageddon’ ontstaan over de loonbelastingaangiften van 2017, waarin een ‘25%-auto’ was opgenomen.
Meer fiscale reuring verwacht
Mijn eerste voorspelling is uitgekomen, maar ik geef ook meteen toe dat dit een tamelijk laffe voorspelling was en dat je echt geen Nostradamus hoeft te zijn om deze voorspelling juist te hebben.
Rond mijn tweede voorspelling blijft het echter angstvallig stil. Enerzijds heeft dat natuurlijk te maken met het soms verwarrende fenomeen dat je bij aangiftebelastingen bezwaar moet maken tegen de ‘afdracht’ en dat de meeste loonheffingsafdrachten over januari 2017 pas eind februari 2017 plaatsvinden. Anderzijds zou je misschien toch wel wat meer fiscale reuring verwachten. Dat de staatssecretaris de laatste tijd wat anders aan zijn hoofd had (zie bijv. Onderzoeksrapport Besluitvormingsprocedures Belastingdienst gepubliceerd), geloof ik meteen, maar dat het vanuit de advieswereld zo stil blijft, had ik niet verwacht.
Mogelijke verklaringen
Er zijn (grofweg) drie verklaringen te bedenken:
1. De zakelijke rijders (c.q. hun adviseurs) leggen zich gelaten neer bij de hogere bijtelling;
2. De zakelijke rijders (c.q. hun adviseurs) vertrouwen erop dat de Belastingdienst ambtshalve tot restitutie over zal gaan, dan wel dat de correctie nog doorgevoerd mag worden in de aangifte inkomstenbelasting 2017;
3. De zakelijke rijders (c.q. hun adviseurs) gaan allemaal individueel bezwaar maken of een regeling treffen met de Belastingdienst.
Gelet op het strijdvaardige karakter van onze beroepsgroep, verwacht ik niet dat veel adviseurs voor optie 1 zullen kiezen. En op de ambtshalve vermindering van optie 2 zou ik ook niet durven te vertrouwen. Het lagere 22%-tarief verwerken in de aangifte 2017 is een iets reëlere optie, maar wat als het definitieve oordeel nog niet bekend is als de aangifte ingediend moet worden? Kortom; veel adviseurs zullen er verstandig aan doen om voor optie 3 te kiezen.
Bezwaar aantekenen
In dat kader heb ik de volgende informatie ontvangen: een viertal geselecteerde zakelijke rijders – ondersteund door hun belangenvereniging – tekent in februari 2017 bezwaar aan tegen de 25%-bijtelling en op voorhand zal één specifieke rechtbank de procedures in behandeling gaan nemen. En zoals het nu lijkt, zal daarbij gebruik worden gemaakt van de sinds 1 januari 2016 bestaande mogelijkheid tot het stellen van prejudiciële vragen aan de Belastingkamer van de Hoge Raad (zie bijv. Procesregeling prejudiciële vragen in werking getreden). Op deze manier hoopt de belangenvereniging nog dit jaar een (eind?)oordeel van de Rechtbank te krijgen.
De Belastingdienst schijnt te hebben aangegeven dat verder geen bezwaar gemaakt hoeft te worden tegen de aangiften (lees: afdrachten) loonheffing, maar of dit voor alle denkbare belastingplichtigen geldt is niet duidelijk. Dat kan ik me eerlijk gezegd niet voorstellen. Ik denk ook dat de advieswereld er verstandig aan doet om op voorhand bij de Belastingdienst een verzoek in te dienen om voor de eigen klantenkring een soortgelijke behandeling te krijgen. >Download hier een voorbeeldbrief. Dit alles onder het wervende middenstandsmotto: ‘25% halen; 22% betalen!’
P.S.: in mijn vorige column citeerde ik uit het boek Animalfarm van George Orwell en drie maanden later staat dit boek weer hoog in de bestsellerlijsten van Amerika. Worden mijn columns op Taxence.nl zelfs in Amerika gelezen, vroeg ik mij trots en verbaasd af. Maar helaas; de verkiezing van Trump schijnt daar de aanleiding voor te zijn. En laat die verkiezing nou weer door Nostradamus voorspeld te zijn….!!?? Zo is de cirkel toch weer rond.
Geef een reactie