De wijze waarop een vergoeding wordt berekend is niet beslissend bij de beoordeling of sprake is van één prestatie. Van belang is of twee of meer elementen of handelingen die de belastingplichtige verricht, zo nauw met elkaar zijn verbonden dat zij objectief gezien één niet te splitsen economische prestatie vormen, waarvan het kunstmatig zou zijn die uit elkaar te halen.
Hof Arnhem-Leeuwarden benadrukte dit in de volgende zaak. Het betrof een zorginstelling die intra- en extramurale zorg verleende aan ouderen. Haar cliënten konden tegen een aparte vergoeding bij een calamiteit contact leggen met de alarmcentrale met behulp van terbeschikkinggestelde alarmeringsapparatuur. De vergoeding voor deze dienstverlening bestond uit installatie en aansluiting, het beroep kunnen doen op de alarmcentrale om zorg in te roepen en de verlening van zorg. Het hof kwam in tegenstelling tot Rechtbank Noord-Nederland tot het oordeel dat de alarmeringsdienst en de opvolgzorg voor de heffing van omzetbelasting als één vrijgestelde prestatie waren aan te merken. Voor de opvolgzorg ter plaatse werd weliswaar een aparte vergoeding berekend, maar deze zorg was een direct gevolg van de oproep en de inschatting van de BIG-beoefenaar die de oproep beantwoordde. De totale alarmeringsdienst was één dienst, die ertoe strekte aan cliënten paramedische zorg of thuiszorg te verlenen bij calamiteiten. De deskundige beantwoording van de oproep en de opvolgzorg vormden de hoofdprestatie en de technische diensten vormden de bijkomstige prestaties, die het verlenen van de hoofdprestatie faciliteerden. Dat belanghebbende voor de diverse aspecten een aparte vergoeding in rekening bracht, deed er niet toe. Het was aan belanghebbende om te bepalen hoe zij de kosten verdeelde over haar cliënten. Het hof verklaarde het hoger beroep van belanghebbende dan ook gegrond.
Wet: artikel 11, eerste lid, letter g, onderdeel a en letter f, van de Wet OB 1968 en artikel 7 Uitvoeringsbesluit omzetbelasting 1968
Meer informatie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 14 maart 2017 (gepubliceerd op 17 maart 2017),
Geef een reactie