Bedrijven die tandartsen aantrekken uit het buitenland, kunnen op het loon van deze ingekomen werknemers in beginsel de 30%-regeling niet toepassen. Volgens de fiscus en Rechtbank Arnhem heeft Nederland inmiddels voldoende tandartsen uit het buitenland gehaald, zodat tandartsen niet meer schaars zijn.
Een belangrijke voorwaarde om de 30%-regeling te mogen toepassen is dat de ingekomen werknemer moet beschikken over een specifieke deskundigheid die op de Nederlandse arbeidsmarkt schaars of zelfs niet aanwezig is. In een zaak voor Rechtbank Arnhem stelde een Duitse tandarts die in Nederland werkte dat tandartsen in 2011 nog steeds tamelijk schaars waren in Nederland. Daarbij wees hij erop dat gemiddeld 180 tandartsen per jaar uit het buitenland instroomden. Dit was een substantieel aantal in vergelijking met de 255 tandartsen die gemiddeld per jaar uit de Nederlandse universiteiten stroomden. Maar de rechtbank stelde dat men bij het bepalen van de schaarste van tandartsen moest kijken naar alle tandartsen in Nederland, dus inclusief de buitenlandse tandartsen die al waren binnengekomen. De rechtbank concludeerde dat tandartsen in 2011 niet zo schaars (meer) waren, zodat de Duitse tandarts niet voldeed aan de voorwaarden van de 30%-regeling.
Wet: artikel 31a, tweede lid, onderdeel e LB 1964
Besluit: artikel 10e, tweede lid, onderdeel b sub 1° Uitv.besl. 1965
Update
Inmiddels is het oordeel van Rechtbank Haarlem gepubliceerd. Deze rechtbank komt in een vergelijkbare zaak tot een heel andere conclusie: buitenlandse tandartsen beschikken wel over een schaars talent, zodat de 30%-regeling van toepassing kan zijn.
Meer informatie: Rechtbank Arnhem, 23 augustus 2012 (gepubliceerd 24 augustus 2012), LJN: BX5211
Geef een reactie