Een naar België geëmigreerde dga kreeg een uitkering, welke de Nederlandse fiscus als belastbaar binnenlands pensioeninkomen aanmerkte. Volgens de man was dit onjuist omdat de pensioenclausules eerder zouden zijn vervallen. Hof Leeuwarden vond dit niet bewezen en stelde de inspecteur in het gelijk.
Een dga had in eigen beheer pensioen opgebouwd. In 1987 emigreerde hij naar België. Op 20 december 1994 vond er een waardeoverdracht van het pensioen plaats aan een Belgische verzekeraar. Bij expiratie van de pensioenpolis op 1 maart 2003 werd een bedrag van €238.668 uitgekeerd aan de dga, die op dat moment nog steeds in België woonde. De inspecteur merkte dit inkomen als belastbaar binnenlands inkomen van de dga aan, waarover heffing in Nederland was toegestaan op grond van artikel 18 van het belastingverdrag tussen Nederland en België. De dga was het hier niet mee eens omdat volgens hem de pensioenclausules uiterlijk op 30 december 2002 waren vervallen en er bij uitkering geen sprake meer was van een pensioenregeling. Hierdoor zou heffing over de uitkering in Nederland niet zijn toegestaan. De dga ging in beroep bij de rechtbank, die hem in het gelijk stelde.
Hof Leeuwarden was het met deze uitspraak niet eens. Het hof gaf aan dat er bij een uitkering die verband hield met pensioen dat de dga had opgebouwd, vanuit mag worden gegaan dat die uitkering in Nederland belast was als pensioenuitkering. De dga had niet aannemelijk gemaakt dat de polis was gewijzigd en de pensioenclausules niet meer van toepassing waren. Het hof kwam daarom niet meer toe aan beantwoording van de vraag of het vervallen van de clausules tot gevolg had dat er geen sprake meer was van een pensioenregeling. Het hof verklaarde het hoger beroep van de inspecteur gegrond. De uitkering was belast.
Wet: artikel 7.1 Wet IB 2001 en artikel 18 Wet LB 1964
Meer informatie: Gerechtshof Leeuwarden, 18 december 2012 (gepubliceerd 4 januari 2013), LJN: BY7744
Geef een reactie