De staatssecretaris van Financiën heeft een geactualiseerd besluit gepubliceerd met beleid over de uitleg van het begrip werkgever bij toepassing van door Nederland gesloten belastingverdragen.
Ook is beleid opgenomen over de fiscale gevolgen die zijn verbonden aan kortdurende grensoverschrijdende tewerkstelling van bepaalde werknemers.
Op 14 oktober 2022 heeft de Hoge Raad arrest gewezen over de toepasbaarheid van nieuw OESO-commentaar bij de uitleg van het begrip werkgever in een eerder gesloten belastingverdrag. Dit arrest is van belang voor de toepassing van de verdragsbepaling voor niet-zelfstandige arbeid van door Nederland gesloten belastingverdragen. Voor belastingverdragen die zijn gesloten na 22 juli 2010 is de versie van het OESO-commentaar zoals dat toen is gewijzigd leidend. Voor eerder gesloten belastingverdragen geldt de maatstaf van de arresten van de Hoge Raad van 1 december 2006. Met het sluiten van een belastingverdrag wordt in dit kader het moment van ondertekening bedoeld.
Belangrijkste wijzigingen in dit besluit
−Op basis van het arrest van 14 oktober 2022 krijgt het begrip werkgever een verschillende invulling bij belastingverdragen afhankelijk van het moment van sluiten van het betreffende belastingverdrag. Het besluit is hiermee in lijn gebracht.
−De 60-dagenregel is op enkele punten verduidelijkt en wordt beperkt tot situaties van inkomende werknemers.
Dit besluit treedt in werking met ingang van 1 januari 2024. Dit besluit is een actualisering van het Besluit van 12 januari 2010, nr. DGB2010/267M (Stcrt. 2010, 788).
Bron: Besluit van 15 december 2023, nr. 2023-24021, Ministerie van Financien, Stcrt. 2023, 31181.
Geef een reactie