Dubbele belasting op buitenlandse beloningen voor Nederlandse bestuursleden is te voorkomen. De Belastingdienst gebruikt daarvoor in beginsel de verrekeningsmethode. De gunstigere vrijstellingsmethode is echter ook mogelijk, maar dan alleen onder strikte voorwaarden.
In de belastingverdragen die Nederland sluit met andere landen, staat vaak een artikel over beloningen voor bestuurders en commissarissen van lichamen. Dit artikel stelt dan dat de staat waar het lichaam is gevestigd deze beloningen mag belasten. De woonstaat mag echter ook heffen als de bestuurder of de commissaris de beloning krijgt voor diensten die hij in de woonstaat verricht. Als beide staten mogen heffen, moet de woonstaat een verrekening toepassen om dubbele belasting te voorkomen. Deze methode is minder gunstig dan de vrijstellingsmethode. Op basis van het Besluit van 18 juli 2008, nr. CPP2007/664M mag een Nederlandse bestuurder of commissaris van een buitenlands lichaam de vrijstellingsmethode toepassen in plaats van de verrekenmethode. Hij moet in dat geval aantonen dat de desbetreffende beloning in de andere staat belast is op een manier die niet gunstiger uitpakt dan voor buitenlandse werknemers die in die staat werkzaamheden verrichten. Een bestuurder van een Amerikaanse werkmaatschappij had geen rekening gehouden met deze eis toen hij een beroep deed op de voorganger van het besluit. Een deel van zijn loon werd toegerekend aan de Verenigde Staten van Amerika (VS). De Amerikaanse fiscus hief geen belasting over dit loonbestanddeel. Rechtbank Arnhem oordeelde dat de bestuurder niet voldeed aan de voorwaarden van het besluit. Daardoor was gewoon de verrekeningsmethode van toepassing.
Besluit: paragraaf 3.4 van het Besluit van 18 juli 2008, nr. CPP2007/664M
Verdrag: artikel 17 en artikel 25, derde lid Verdrag NL-VS 1992
Meer informatie: Rechtbank Arnhem, 24 april 2012, LJN: BW3587
Geef een reactie